In beeld: Aanbouw met een hoek af
Renovatie, Renovatie halfopen, Reportages
Oplossingen verzinnen voor de woonbehoeften van vandaag en oud en nieuw met elkaar laten versmelten. Dat is wat Dominique en Birgit samen met het team van B-bis architecten tot een goed einde brachten met de realisatie van een originele uitbreiding. Eentje met een hoek af. Letterlijk.
Toen het echtpaar hun toekomstige woning zag, was het meteen verkocht. Het huis maakte oorspronkelijk deel uit van een tweewoonst uit de jaren 1930. Stevig en gezond aan de buitenkant maar binnen totaal uitgeleefd. “Tegelijk had het huis wel charme en bezat het een aantal oude elementen waar wij als liefhebbers van tweedehandsspullen belang aan hechten”, vult Birgit aan.
Aanbouw
Het was duidelijk dat het huis moest worden gestript én uitgebreid, zeker omdat het gezin met de komst van Arthur plaats nodig had. Ze klopten aan bij het team van B-bis architecten en zaten meteen aan het juiste adres. Een heldere aanbouw op de plaats van de aftandse veranda leek de meest voor de hand liggende oplossing. De rest van het gelijkvloers zou worden herschikt. De ingreep moest niet alleen voor extra leefruimte zorgen, maar de woning – die was opgedeeld in aparte ruimtes – ook opentrekken en de nodige zuurstof geven.
De architecten moesten wel rekening houden met een ogenschijnlijk klein detail: de gemene muur waartegen de woning is gebouwd, maakt een vreemde uitsprong en is daarmee breder richting de tuin. Om de uitbreiding een mooi rechthoekig plan te bezorgen, leunt ze niet tegen de gemene muur, waardoor er een soort kleine patio of binnentuin ontstaat. “Op die manier konden we eveneens licht binnenhalen aan de kant van de keuken. Achteraan stroomt het licht binnen via het grote schuifraam, dat verder doorloopt op de zijkant. In diezelfde zijmuur zit nog een laag raam. En een lichtstraat in het dak maakt de lichtinval in dit nieuwe volume compleet”, zegt collega-architect en tevens projectleider Pieter-Jan Grillet.
Lees ook > Je woning uitbreiden: de 5 tips
Schuin tuinraam
Nog een opvallend detail in de uitbreiding is de positie van het schuifraam. Het is niet recht, maar schuin geplaatst. “We wilden die hoek openbreken om het zicht op het mooie oude tuinhuis niet te belemmeren”, aldus de architecten. Het is ook de reden waarom het raam op de zijkant doorloopt. “Zo konden we ook de nodige ruimte scheppen om comfortabel naar de tuin te gaan.” Twee schuin uitlopende treden overbruggen het hoogteverschil van 40 centimeter.
Voor de vloer viel de keuze op blauwgrijs gepolierd beton. De uitbreiding zelf is bekleed met Thermowood – naaldhout dat via een verhittingsproces bestand is tegen vocht en schimmels – afgewerkt met twee lagen zwarte beits.
Hergebruik
De uitbreiding biedt onderdak aan de keuken en eetplaats. Toch wilden de eigenaars niet dat specifieke keukengevoel. “Het moest een multifunctionele plek worden waar je onder andere ook kan koken”, merkt Sebastiaan op. De architecten ontwierpen daarom een massieve kastenwand in berkenfineer.
Dominique en Birgit houden namelijk van vintage en tweedehandsspullen. “De tafel van de eetkamer is afkomstig van een klooster. Ook de stoelen en de kast, het wandrek waar de kinderen op spelen in de aanbouw, zijn stuk voor stuk recuperatiematerialen. De fauteuil en de bank in de zithoek idem dito. Al deze objecten passen perfect bij de sfeer die we in onze woning willen creëren. Het ecologische aspect is mooi meegenomen.”
Tekst Jos Segaert – Foto’s Liesbet Goetschalckx
Op de plek van de zithoek zat voorheen de donkere leefruimte van de woning, afgescheiden van de keuken en de veranda achteraan. De visgraat parketvloer lijkt oud maar is nieuw. De meeste meubels zijn, net als elders in de woning, tweedehands.
Op de plek waar de achtergevel werd opengebroken, verbindt een ligger de zithoek met de nieuwe uitbreiding. Parket en gietvloer – oud en nieuw – liggen broederlijk naast elkaar.
Het nieuwe volume baadt in het licht. Niet alleen dankzij het grote schuifraam achteraan, maar ook door de lichtstraat in het dak, een laag raam in de nieuwe muur en een venster op de binnentuin aan de andere zijde.
Een spel van horizontale en verticale lijnen door het ritme van de plafondbalken en het klimrek. Het lage raam bewaart de privacy aan deze kant van de woning.
Doordat de gemene muur verder uitspringt, kozen de architecten ervoor de uitbreiding niet tegen de muur aan te bouwen. Zo ontstaat een soort binnentuin, waarop het grote raam in de keuken uitkijkt. Klimplanten moeten het zicht op de kale muur binnenkort opfleuren.
Vanaf het schuifraam van de aanbouw heb je een bijna volledig zicht op het gelijkvloers. Vooraan de leefruimte met keuken, links achteraan het bureau annex speelhoek, rechts de zithoek.
De schouw in de zithoek werd zwart geschilderd. Ondertussen staat er een gashaard in. Rechts kan je al een blik werpen op de kleurrijke tegels in de inkom.
Vanuit de zithoek reikt het zicht tot in de tuin. De glazen deur links geeft toegang geeft tot de binnentuin.
De eiken trap werd gezandstraald en ziet er als nieuw uit. De vloertegels konden de eigenaars op de kop tikken op een veiling.
De massieve keukenwand gaat op in het geheel. Een bewuste keuze van de eigenaars, die hier niet meteen een keukengevoel wilden wekken. Achteraan rechts loopt het schuifraam door in de nieuwe zijgevel.
De uitbreiding werd bekleed met Thermowood en zwart gebeitst. Enkele treden leiden naar de grote tuin. Vooraan links staat het oude bakstenen tuinhuis.
Onder de grote spar is het aangenaam toeven op het terras.
Het schuifraam werd schuin in de gevel geplaatst om een breder zicht te creëren naar de tuin en een vlottere doorgang.
Behalve de nieuwe ramen, werd er aan de voorgevel niet geraakt.
Door de bijzondere plaatsing van het raam, zijn de treden makkelijker te belopen en zorgt de uitkraging boven het raam voor wat extra schaduw in de uitbreiding.
De slaapkamer van de ouders staat in verbinding met de dressing. De dubbele deur recupereerden ze van op het gelijkvloers.
De oorspronkelijke houten vloer werd behouden en opgeschuurd. De radiatoren redden de eigenaars van een sloop.
De ruime badkamer – een ontwerp van de eigenaars en helemaal zelf uitgevoerd – telt naast een bad ook nog een inloopdouche, een toilet en twee wastafels.
De wastafels zijn met marmer bekleed.
De tweede verdieping (onder het dak) is het domein van de kinderen. De kleinste slaapkamer wordt aangevuld met een mezzanine in de nok van het dak.
Het keukenraam rechts kijkt uit op de smalle binnentuin langs de grillige gemene muur.
Voor de uitbreiding kozen de eigenaars voor een blauwgrijze gepolierde betonvloer. Ideaal in combinatie met vloerverwarming.
Vanuit de keuken kijkt Birgit uit op de binnentuin.
