De familiegeschiedenis begon met een oud bakhuis waar de grootmoeder haar brood bakte. Later was het gedurende jaren een opslagplaats voor fietsen en rommel allerhande, maar enkele jaren geleden stak iedereen de handen uit de mouwen om er een modern vakantiehuis van te maken. Het gebouwtje was al generaties lang in de familie, maar de laatste jaren was het in verval geraakt. Na ingrijpende werken kreeg het dus een nieuwe bestemming als verblijf voor betalende gasten, maar ook voor de kinderen en hun partners en (toekomstige) kleinkinderen.
Het bakhuis, niet ver van de woning, bood wel uitkomst: het was weliswaar klein maar erg geschikt en goed georiënteerd. Tristan Jadoul, architect en zoon van het echtpaar, zag de renovatie van het vervallen gebouw meteen groots. “Onze vijf kinderen hebben het nest verlaten, maar wij hebben altijd al graag veel volk over de vloer gehad”, vertelt de vader al lachend. “Het bakhuis was een gebouw met een zeker karakter, en het was jammer dat we er niets mee deden. Zo ontstond het idee om er een logeerplaats van te maken.”
Flexibiliteit
Het idee kreeg vorm: de eigenaars wilden er meer dan een slaapkamer in onderbrengen, zodat gasten met uiteenlopende profielen er konden logeren. Maximale flexibiliteit was gewenst.
Het oude gebouw werd ingesloten in een nieuwe structuur. De bestaande muren lopen door het hele ontwerp en zorgen voor een duidelijke afscheiding en indeling van de functies. Aangezien het bakhuis op een hoek van het terrein stond, was enkel een uitbreiding in westelijke richting mogelijk. Andere beperkingen waren de nabijheid en dus de privacy ten opzichte van de woning van de eigenaars, en de oriëntatie – de zonnepanelen moesten immers voor een optimale energieproductie zorgen.
Lees meer > In beeld: hoe een oude schuur verbouwd werd tot een glazen vakantiehuis
De nodige intimiteit
Aan de buitenkant is het bakhuis onherkenbaar veranderd, maar ook binnenin zijn de muren getuige van een nieuw verhaal. Op de begane grond vonden de keuken, de slaapkamer en bijbehorende doucheruimte een plaats binnen de muren van het bestaande volume. De inkomhal, de zithoek over de volledige hoogte en de eetkamer liggen errond en benutten ze als visueel element.
De optie om het geheel te beglazen en zo de perceptie van het volume en de perspectieven te behouden, deed uiteraard vragen rijzen rond al die openheid. “Zittend in het salon zie je de grote bomen door het dakvenster in de slaapkamer. Dat wilden we zo, maar tegelijk vroegen we ons af hoe we de nodige intimiteit konden bewaren in de slaapkamer.”, grapt de eigenaar.
Twee oplossingen garanderen hen de nodige privacy ten opzichte van elkaar: de aanplanting van grassen en een paneel op een rail dat de gasten in het vakantiehuis kunnen verschuiven naarmate ze zich meer of minder willen afschermen.
Ontwerp Tristan Jadoul
Tekst Anne-Catherine De Bast
Foto’s Tim Van de Velde
Lees de hele reportage in Ik Ga Bouwen 406.
