De opdrachtgevers vertoeven het liefst van al buiten. Eigenlijk is de tuin voor hen minstens zo belangrijk als het huis zelf. Maximaal van de zon kunnen genieten – en dat zowel binnen als buiten – was bij elke stap of beslissing in dit bouwproces een van de voornaamste uitgangspunten. Dat deze mensen een naar het noordoosten gericht perceel kochten, roept dan ook enkele vragen op. Kunnen ze wel ten volle van hun tuin genieten? En wat met die autosnelweg in de buurt? Die verstoort toch alle rust? “Ik ken de bewoners al lang en ben met hen meegegaan toen ze de bouwgrond gingen bekijken. Zij zagen meteen de nadelen, maar ik wist hoe ik die minpunten kon wegwerken met een goed ontwerp. Bovendien heeft het perceel ook veel troeven: het ligt in een rustige, doodlopende straat in een wijk vlakbij een natuurdomein. Het lijkt wel alsof je er in een soort niemandsland terechtkomt waar een hele joviale sfeer heerst; vooral jonge gezinnen hebben er immers een thuis gevonden”, zegt architect Gert De Leersnyder.
L-vormig
Dat het een L-vormig huis zou worden, stond voor De Leersnyder van in het begin vast, want op die manier kon hij een grote, deels ingesloten voortuin aan de zonnigste kant creëren. Daar maakt het gezin nu heel veel gebruik van. Doordat er amper verkeer in hun straat is, hebben ze bovendien niet het gevoel dat ze daar een stukje privacy voor opgeven. Een tweede voordeel is dat de vleugel aan de kant van de autosnelweg een buffer vormt voor het lawaai dat uit die richting komt. Zit de wind “verkeerd”, dan valt daar in de voortuin toch niet zo veel van te merken. Doordat de woning pal in het midden van het perceel werd gebouwd, is er ook nog een ruime achtertuin.
Typerend voor de architect is dat hij streeft naar nederige architectuur, zowel wat de materiaalkeuze, vormgeving als inplanting van zijn projecten betreft. “De gebouwen die ik ontwerp moeten in harmonie zijn met de omgeving en zich er als het ware in nestelen”, zegt hij. Hier kwam de woning te staan tussen rijhuizen aan de ene kant en een vrijstaande woning aan de andere. Om de verbinding tussen die twee woningtypes te kunnen maken, plaatste De Leersnyder een van de twee vleugels op dezelfde voorgevellijn als die van de rijhuizen. De andere vleugel springt dan weer terug, net zoals het huis ernaast. Een andere manier om het pand te laten inspelen op de buurt is de keuze voor rustieke gevelstenen die goed lijken op die van de hoeve aan de overkant.
Tekst Katrien Depoorter
Lees de volledige reportage in Ik Ga Bouwen 410
