Eigenlijk koesterden Ken en Wendy geen nieuwbouwplannen. Daar kwam echter verandering in toen Wendy en haar broer elk een stuk grond geschonken kregen. Via een vriend die bij DENC!-STUDIO werkte, kwam het koppel bij het Gentse architectuurbureau terecht.
Leefruimtes verspreid over twee niveaus
“Zoals in de meeste situaties was het programma voor het gelijkvloers veel groter dan dat voor de verdiepingen. Vaak wordt dat opgelost met een uitbouw naar de tuin toe, maar dat biedt zowel op het vlak van energie als budget nadelen. De woning was op zich groot genoeg. Daarom hebben we ervoor gekozen om het woonprogramma van het gelijkvloers over twee bouwlagen te spreiden.”
Nu liggen de keuken en de eetkamer aan de tuinzijde op het gelijkvloers, op de eerste verdieping bevindt de woonkamer zich net aan de straatkant, die op het zuiden is georiënteerd.
Om ervoor te zorgen dat de ruimtes toch in contact staan met elkaar, is de eerste verdieping volledig opengewerkt en werd boven de eetkamer een vide voorzien, waardoor je vanuit de zithoek contact kan houden met de keuken. “Om de ruimte toch niet helemaal verloren te laten gaan, hebben we er een net in gespannen. Daarvoor gebruikten we een exemplaar dat ook in de bouw en het circus wordt gehanteerd, en dat dus voldoet aan alle mogelijke veiligheidsnormen. Het zorgt ervoor dat er van het interieur een beetje een hoek af is”, vertelt Cobbaert.
Halfopen bebouwing wordt rijhuis
Aangezien de broer van Wendy op termijn kan bouwen op het perceel ernaast, is er vooraan op het gelijkvloers een fietsenberging voorzien. Zo moeten de bewoners later niet door de woning met de fietsen en staan die altijd veilig, droog én voor het grijpen.
Ook de afwerking van de wachtgevel, waarin dus geen enkel raam kon worden voorzien, is ingegeven door de eventuele bouwplannen van de broer. “Aangezien de concrete realisatie wellicht nog tien of twintig jaar op zich laat wachten, hebben we voor een propere en degelijke afwerking gekozen. Daarom opteerden we voor zwarte leien, een relatief budgetvriendelijk materiaal.”
Koud én warm
Om het monolithische, eerder koude karakter van de woning te doorbreken werden de dagkanten van de raamopeningen afgewerkt met hout. Ook in het interieur werd er voor hout gekozen als warme toets, dat tegelijk bijdraagt aan de akoestiek.
“Verder hebben we gewerkt volgens het principe van ruwbouw als afbouw, met een plafond in betonplaten en een trap in ruw gegoten beton. Daardoor moest er niet gepleisterd of geverfd worden”, vertelt Cobbaert.
“Naast beton en hout hebben we in de keuken en het bureau wit gelakte standaardkasten voorzien. Voor de trapleuningen hebben we, net als voor de vide, met een veiligheidsnet gewerkt. Dat geeft de woning haar speelse karakter.”
Ontwerp DENC!-STUDIO
Tekst Elien Haentjens
Foto’s Luc Roymans
Lees de volledige reportage in het aprilnummer van Ik ga Bouwen (nr. 429)
