In beeld: Speels en strak
Nieuwbouw gesloten, Reportages
Strakke balkvolumes garanderen een maximaal ruimtegebruik maar ogen vaak banaal. Voor de architect bestaat de kunst er dan in een expliciete meerwaarde toe te voegen aan het interieur. Een opdracht waarin Nele Cloots en Eva Koch met deze woning met brio zijn geslaagd.
Het huis van Karen en Wim ligt in een doodlopende straat van een heterogene verkaveling in een gemeente ten noorden van Antwerpen. De eigenaars hadden een voorkeur voor een strakke, sobere stijl en hun wensen waren vrij klassiek: een wit gepleisterde, energiezuinige, open gezinswoning, met veel raampartijen, daglicht en ruimte. Van buitenaf ziet het huis eruit als een strakke witte kubus.
Verticaliteit
Om te vermijden dat de woning een ‘klassieke’ witte kubuswoning ging worden, besloot architecte Eva Koch samen met haar toenmalige vennoot Nele Cloots het interieur een extra dimensie te geven. “De ruimtelijke eenvormigheid op de benedenverdieping hebben we doorbroken door de zithoek in de woonkamer lager te nestelen. Deze ingreep geeft de keuken en eetkamer extra hoogte, en zorgt in de zithoek voor een unieke, intiemere beleving te midden van de andere functies.”
Door het toevoegen van die verticaliteit binnen het geheel van de in elkaar vloeiende ruimtes ontstaat een bepaalde speelsheid, die de woning aangenaam en gezellig maakt.
Er zijn nog een aantal andere elementen die dit huis dankzij een vernuftige indeling een bijzonder cachet meegeven. Te beginnen met de op het eerste gezicht wat onverwachte plek van de glazen inkomdeur: centraal in de voorgevel. Met die positie structureert ze duidelijk het voorste deel van de woning, met links ervan een bureau, rechts de inkom met de toegang tot de rest van de woning, en er recht tegenover drie treden die rechtstreeks naar de zithoek leiden. De gang naar de keuken en eetkamer achteraan zit niet tegen de buitenmuur. Die plek wordt ingevuld door een groot wit blok waarin de dienstruimtes verzameld zitten: een toilet, de wasplaats en een berging die via een verborgen deur toegang geeft tot de keuken. Dit technisch blok is ook van buitenaf bereikbaar.
Open maar toch gesloten
De architecturale keuze voor de vide bepaalt uiteraard ook het ruimtegebruik op de verdieping. De volle eikenhouten trap, die tussen de wanden van de gang en de zithoek recht naar boven loopt, geeft uit op een multifunctionele ruimte die uitkijkt op de keuken en leefruimte beneden. Deze open ruimte dient als bureau maar ook als speelplek voor de kinderen.
De rest van de verdieping laat zich, net als het gelijkvloers, kenmerken door een niet alledaagse indeling. Geen nette opeenvolging van kamers, telkens gescheiden door wanden, maar een clevere opdeling die het midden houdt tussen open en gesloten. Zo zijn de twee kleine kinderkamers van de rest van de verdieping gescheiden door een kastenblok waarin op de uiteindes hun badkamer en een toilet zijn ondergebracht. Ertussen zit nog een bergruimte/technische ruimte. Ook de twee kamers onderling zijn van elkaar gescheiden door kasten. Via schuifdeuren kunnen ze van elkaar en van de rest van de verdieping afgesloten worden.
De slaapkamer van de ouders bevindt zich aan het andere eind van de woning, met zicht op de tuin. Net als bij de kinderkamers zit ze afgezonderd van de rest van de verdieping door een blok met de badkamer en de dressing, dat haaks staat op het volume van de kinderen.
The finishing touch op de verdieping is het twee meter brede terras in ipé dat over quasi de hele lengte van de woning – ruim 15 meter – doorloopt. Ideaal om op zonnige dagen even de rust op te zoeken.
Ontwerp Eva Koch
Tekst Jos Segaert – Foto’s Luc Roymans
De opgegeven prijzen in dit artikel zijn geactualiseerd en reflecteren de huidige materiaalprijzen.
De hoge deur naar de garage en de hanglampen boven het eiland breken de hoogte wat in de keuken.
De hele woning wordt verwarmd met warme lucht die via de roosters in de vloer de ruimte wordt ingeblazen.
De keuken geniet volop van de grote ramen in de vide aan de zuidwestkant. In het kastenblok zit ook de deur naar de berging verborgen.
De open keuken is in twee delen opgesplitst: koken en afwassen tegen de muur van de garage en een eiland aan de andere kant. Het zwarte kookeiland kreeg een bronzen aluminiumbekleding die mooi contrasteert met de rest van de keuken.
De zithoek zit 3 treden en 55 centimeter lager dan de rest van het gelijkvloers. Samen met het hout, het tapijt en de meubels maakt de ruimte intiemer.
Links achteraan de doorgang naar de inkom.
De verlaagde zithoek vormt een aparte ruimte op zich maar staat toch in directe verbinding met de keuken-eetkamer.
Je voelt je in een heel andere ruimte in de zitkuil, hoewel er nergens een fysieke scheiding is.
Het hoogteverschil met de rest van de verdieping werd nuttig ingevuld met kasten, die eveneens werden bekleed met hout. Die komen handig van pas in een open huis.
In de blinde wand zit het televisiescherm verborgen achter een schuifwand.
Vanuit de eetkamer heb je zicht op alles wat er in en rond het huis gebeurt.
De haard zit netjes ingebouwd in de wand tussen de gang en de zithoek. De afwerking is een kopie van de schuifwand waarachter het televisiescherm verborgen zit.
Van het hoogteverschil tussen de zithoek en de eetkamer werd handig gebruik gemaakt om de nodige bergruimte te voorzien. Zo blijven de wanden vrij van storende kasten.
De centrale voordeur deelt de inkom op in twee zones. Links wordt die zone ingevuld door een klein bureau.
Vanuit de ruime inkomhal leidt een gang naar het hart van de woning. In het blok rechts zitten het toilet, de wasplaats en een berging.
De woning is strak en sober. De warme verlichting, het hout, de stoelen, het schilderij… doorbreken het wit en het beton en voegen een zachte toets toe.
De mezzanine boven de keuken wordt gebruikt als bureau en speelhoek voor de kinderen.
Een langwerpig volume met daarin onder andere een toilet en de badkamer van de kinderen scheidt de mezzanine af van de slaapkamers van de kinderen. Die kunnen op hun beurt afgesloten worden met een schuifdeur.
De petroleumblauwe douchewand zorgt voor kleur in de anders witte badkamer.
Terwijl overal elders op de verdieping parket ligt, kwam er in de badkamer een witte PU-gietvloer. Hij creëert eenheid met de andere witte materialen in de badkamer én is zeer eenvoudig te onderhouden.
De badkamer van de ouders is volledig uitgerust, met een dubbele wastafel, een grote inloopdouche én een bad. Ook hier weer alles sober en strak, met kranen die zijn ingewerkt in de muur, de geïntegreerde wastafels en de greeploze kasten.
De slaapkamer van de ouders bevindt zich op het einde van een lange gang. Wanneer de schuifdeuren van de kamers open staan, heb je van hieruit zicht op het andere uiteinde van de woning. Open, maar toch gesloten.
Parallel met de gang naar de masterbedroom loopt een buitenterras over de volledige lengte van de woning.
Een van de twee kinderkamers.
De glazen voordeur zit pal in het midden van de woning. Ze deelt de inkom op in twee grote zones.
Rechts springt de garage uit het blok. De deur in de zijgevel geeft toegang tot een berging.
Grote raampartijen op het gelijkvloers laten de leefruimte volop genieten van de tuin.
