Reportages

Deze passiefwoning werd gebouwd op de ruïnes van een industriële site. De ongewone vorm van het terrein werd het decor voor een woning met een bijzonder volume. Geboetseerd als het ware in haar zoektocht naar licht.

Verscholen achter een huizenblok, liggen twee bescheiden hedendaagse woningen. Het bakstenen pakhuis, dat er enkele maanden geleden nog stond, onderging een complete gedaanteverandering.

Als kind verloor architecte Sarah Buntinx haar hart aan een perceel van haar vader. Ze ontwierp er zelf haar woning voor, met een eenvoudig grondplan en een ijzersterke uitstraling. Een geslaagde combinatie van openheid, privacy en geborgenheid.

De vooroordelen over Molenbeek doen Peter en Tine weinig. Het architectenkoppel streek jaren geleden neer op het Zwart Paardplein in het hart van de gemeente. Sinds hun nieuwbouw er staat willen ze er nooit meer weg.

In de rubriek 'Trek je plan' nemen we elke maand een ruimte van één van onze lezers onder handen. Deze keer is de zolder van Sofie en Rafaël aan de beurt.

Dit appartement, gelegen op de tweede verdieping van een charmant herenhuis uit 1923, maakt deel uit van een renovatieproject. De oorspronkelijke architecturale elementen en de knowhow van het Belgische vakmanschap moesten zoveel mogelijk behouden blijven.

Van een traditionele rijwoning met twee achter elkaar liggende ruimtes, maakte architect Frédéric Brausch een duplex die uitgeeft op de tuin met daarbovenop een studio. Een nieuwe uitbouw en bergingen op maat zorgen ervoor dat de bewoners de ruimte ten volste kunnen benutten. Het project draaide rond zuinigheid, en dat geldt zowel voor het energieverbruik als voor het budget.

Atypisch, maar niet extreem. Een huis met net dat tikkeltje méér. Gianni en Sarah verzoenden hun smaken en creëerden een nestje waar ze zich echt thuis voelen.

Wanneer je het dorpje Pry (Walcourt) binnenkomt, aan de rand van de meren van l’Eau d’Heure, kan je gewoon niet naast deze imposante schuur kijken. Ze stond al jaren leeg maar de achterkleinkinderen van de oorspronkelijke eigenaars bezorgden het gebouw een tweede jeugd. En het bleef in de familie. De transformatie is namelijk het werk van architectenbureau Djâke, dat in handen is van niemand minder dan de zus van de eigenares, Anne Stevens, en haar vennoot Egil Franssen.